© 2005 huisje bedekt met dekens 120 x 80 x 40 cm Nieuwe Oosterbegraafplaats Amsterdam
“De doden niet verzwijgen maar vieren om datgene wat ze zijn geweest en ons nog te vertellen hebben”. Een huisje voor de eenzame doden. Het huisje is bedekt met dekens en uit het huisje is een gedicht te horen van de dichter Frank Starik.
Het huis waar de doden ‘leven’ n.a.v. een verhaal van J.P.Sartre: In het huis van de doden leven de doden. Een ieder heeft een kamer. Tevens heeft het huis een kelder. Wanneer er in dit leven wordt gesproken over een van de doden komt de desbetreffende dode in een mooiere kamer. In de kelder zittende mensen waar niet meer in dit leven over wordt gesproken. Ik wilde graag de vergeten doden (de mensen die in de kelder wonen en waar niet meer over wordt gesproken) naar een beter leven praten. Dit stond op de begraafplaats waar de anonieme doden worden begraven.
in opdracht van Allerzielen Allicht – Ida van der Lee